Werkgebied

4.10 Ecologie

Normstelling

Het bestemmingsplan is het besluit dat ingrepen mogelijk maakt en een aantasting van beschermde dier- of plantensoorten kan betekenen. Uiterlijk bij het nemen van een besluit dat ruimtelijke veranderingen mogelijk maakt, zal daarom zekerheid moeten zijn verkregen of verlening van ontheffing op grond van de Flora- en faunawet nodig zal zijn en of het reëel is te verwachten dat deze zal worden verleend. Daarnaast moet worden bekeken of het plan niet in strijd is met de Natuurbeschermingswet 1998.

Onderzoek

Het plangebied betreft een grotendeels bebouwd gebied, met groenstroken en water. In de waterpartijen in het plangebied komen waarschijnlijk licht beschermde amfibieën voor, zoals de gewone pad en bruine kikker. De waterpartijen kunnen ook leefgebied bieden aan watervogels als meerkoet, wilde eend en waterhoen. Naar verwachting gebruiken ook licht beschermde soorten als egel en veldmuis het plangebied. De groenstroken zijn naar verwachting onderdeel van het foerageergebied van de zwaar beschermde vleermuizen. In de bomen en gebouwen hebben broedvogels en vleermuizen mogelijk vaste verblijfplaatsen.

Het betreft hier een consoliderend bestemmingsplan, er worden geen nieuwe ontwikkelingen mogelijk gemaakt. Aantasting en/of verstoring van beschermde soorten is niet aan de orde. De Flora- en faunawet staat de uitvoering van dit bestemmingsplan dan ook niet in de weg.

Het plangebied vormt geen onderdeel van een natuur- of groengebied met een beschermde status, zoals Natura-2000. Het plangebied maakt wel deel uit van de Provinciale Ecologische Hoofdstructuur (PEHS), het betreft hier de rivier de Noord.

Figuur 4.2: Provinciale Ecologische Hoofdstructuur (bron: geo-loket provincie Zuid-Holland)

Conclusie

Vanwege het consoliderende karakter van het bestemmingsplan kunnen negatieve effecten worden uitgesloten. De Natuurbeschermingswet en het beleid van de provincie ten aanzien van de PEHS staan de uitvoering van het bestemmingsplan dan ook niet in de weg.